Ik ga niet ‘hoog‘ doen, ben maar een simpele jongen van de Slinge. Wat betekent dat voor jou? Ik ben benieuwd. Schep je meteen een beeld?

Laatst vroeg iemand aan mij; hoeveel mensen ken je met een strafblad? Ik wilde in de verdediging schieten maar begon tegelijkertijd in mijn hoofd te tellen. Toen stelde ik mezelf de vraag; hoeveel mensen uit mijn wijk ken ik die een universitair diploma hebben? Ik realiseerde mij dat ik niet hoef te tellen. Het is gek, we komen allemaal uit dezelfde straat en we hebben allemaal hetzelfde meegemaakt (enigszins), toch zijn we anders terecht gekomen. De één zegt keuzes. De ander omgeving.

Ik kijk bijna nooit tv, als ik dat wel doe is het DWDD, ik zie veel artiesten. Maar nooit iemand die spreekt vanuit een ‘zakelijk talent‘ of zoiets. Weet je, gewoon iemand met wie ík me kan identificeren. Misschien kijk ik te weinig tv of zijn ze er gewoon niet?

Mijn naam is Giancarlo en ik ben bestuurslid van Young UP. Ik heb gestudeerd aan de Hogeschool Rotterdam, Bishops University in Canada, Nyenrode en afgelopen zomer aan de Universiteit in Londen. Daarnaast werk ik aan verschillende projecten om mijn omgeving beter te maken. Ik ben altijd druk geweest met van alles en mijn ambitie bij Young UP is om iedereen op een gelijk niveau te krijgen. Qua kansen dan. Want de intentie voor oprechte gelijkheid bestaat, maar die komt niet tot uitdrukking. Daar moeten we iets aan doen. Nee, ik laat het niet aan anderen over. Dat ga ík doen.

Al die ‘bars‘ hierboven vormen ‘zogenaamde’ tralies in jouw hoofd. Ze vormden de ijzeren staven van detentie in die van mij. Ik besefte en leerde dat je niet vast hoeft te zitten in de cel om vast te zitten. Dat was niet makkelijk. Het is tijd om te beseffen welke beperkingen wij onszelf opleggen omdat we ‘ergens vandaan komen‘ en daar een opgedrongen beeld bij hoort.

Want wat nou als we het beeld in de hoofden van velen kunnen veranderen? De tralies veranderen in deuren? Niet verdedigen in de rol van slachtoffers, maar dat je opgepakt en opgepikt wordt door je positieve bijdrage als dader. In de zin van; jongens uit Maashaven worden vaak de beste technici? Gasten uit Crooswijk hebben onlangs de nieuwe Facebook gelanceerd? Bloemhof is een bron voor Politiek talent? Die gasten van de Slinge zijn misschien de nieuwe leiders van morgen!

Vergis je niet. Ik ben trots op ‘waar ik vandaan kom’. De rauwe Rotterdamse mentaliteit die ik deel met mijn mede stedelingen is onlosmakend verbonden met mijn wezen. Direct, hardwerkend, ‘voetjes op de grond‘ en onvermoeibaar. Ik heb nooit in de haven gewerkt maar ik vereenzelvigd mij hiermee. Ik kies. Mensen maken mij niet hun ‘beeld‘ van de Slinge. Jij en ik doen dat. Wij vormen de definitie van wie en wat wij zijn door onze woorden en daden. Ik conformeer me niet aan negatieve beeldvorming en zet een voet tussen de deur van mijn cel.

Mijn wijkgenoten die misstappen hebben begaan ‘misten‘ – denk ik, voorbeelden van hoe het anders kon en moest. Laten wij vandaag besluiten om aan een hele nieuwe generatie te laten zien ‘hoe het ook kan‘ en een cirkel doorbreken.

De verandering begint bij ons. Durf jezelf in een ander daglicht te (laten) zien en je medemens in een ander daglicht te stellen. Laten we stoppen met elkaar in hokjes te duwen en onderuit te schoppen, laten we handen uitstrekken. De ander omhoog helpen. Elkaar aanmoedigen om kansen te grijpen die niet vanzelfsprekend zijn om uit te spreken voor sommigen. Corrigeer elkaar! “Ga je weer zomaar buiten chillen? Nee, focus je eens op het halen van je school”. Wel altijd aanmoedigend, positief en als het moet ‘wat scherper‘.

Ik ben maar een simpele jongen. Een jongen van de Slinge die weigert zichzelf op te sluiten, welke manier dan ook. Waar ik moet zijn, ben ik nog lang niet. Succes beschouw ik als een bijproduct van een lange reis die voor mij pas geslaagd is als al het al het bovenstaande de norm is in plaats van het streven. Ik daag je uit om (met) mij (de verwachtingen) te overtreffen.

Ik wil af van ‘deze gasten’ zijn vervelend, ‘we doen dit omdat we ons vervelen‘. “Zo werken wij niet”. We kunnen anders en beter. Laten we ons zo instellen dat we in plaats van hangen bij de metro, kunnen werken aan ons eigen project. In plaats van tactische plannen maken over ‘de beste handel’ die capaciteiten en moeite inzetten voor een onderneming die bijdraagt aan de samenleving. We kunnen zoveel meer met de juiste begeleiding en instelling.

Ik wil nog zoveel met je delen, benoemen en bespreken. Voorlopig ben ik klaar met praten. Het is tijd om te doen.

Dat is mijn missie bij Young UP.

Giancarlo Gallant